Ken je dat gevoel dat je ziel uit je lichaam gaat? Tenminste, dat je besloten hebt iets te doen en elke intentie hebt om een beweging te maken. Maar op het laatste moment word je tegengehouden waardoor je blijft staan, maar je wel het gevoel hebt dat er iets uit je lichaam komt om de actie uit te voeren.

Zeven jaar geleden sprong mijn ziel voor een auto, maar mijn lichaam bleef staan. Ik had er genoeg van. Het had voor mij allemaal geen zin meer. Want, wat heeft het allemaal voor zin? Ik zat, misschien zacht uitgedrukt, in een existentiële crisis. Nu, wat depressies, crisissen en een kleine burn-out later, ben ik er van overtuigd dat het leven zowel géén als wél zin heeft, en dat die zin ons evenzeer wordt gegeven als dat we die aan onszelf geven.

Ik wil een paar observaties die ik over dit onderwerp heb opgedaan met jullie delen omdat we vroeg of laat allemaal in een existentiële crisis terecht komen. Sommigen belanden er zelfs in meerdere. Ik neem aan dat jullie hier nu geen last van hebben en dat jullie best weten wat het doel van het leven is. We zijn immers allemaal productief bezig met ons leven. Maar ik heb gemerkt dat, ook al weet je wat het doel is, je het makkelijk uit het oog verliest door de drukte van de wereld.

Om te beginnen is er de vraag of het leven überhaupt wel zin heeft. Wat we ook doen, overal blijft het dood en verderf. We krampen met terrorisme, populisme, fundamentalisme, de oceanen zijn naar de haaien en de planeet warmt op. Daarnaast zijn we in het gezicht van het universum minder dan sterfelijke atomen op een zandkorrel. Wat valt er te bewijzen, als het bewijs van je prestaties wordt weggevaagd bij de volgende komeetinslag?

Zijn we allemaal niet rot darmgas gezogen in een tornado, gedoemd op een koers richting een barstende vulkaan?

Voor christenen is het doel van het leven om goddelijke verlossing te zoeken in de goedheid van de oneindige God en het voorbeeld van Jezus. Dit wil zeggen dat je zonden vergeven moeten worden voordat je naar de hemel kan. Hiervoor moet je het plan van God volgen, al weet je niet wat dat is. Maar eigenlijk maakt het niet uit, alles is zoals God het wil. Om verwarring en de hel te voorkomen wordt je alsnog doorverwezen naar de Bijbel.

In gróót contrast met het christendom staat de Islam. Voor moslims is het ultieme doel te vinden aan het einde van een speurtocht naar Allah. Hij is te vinden door middel van het volgen van zijn aanwijzingen en hem dankbaar te zijn, aan hem toegewijd te zijn en hem lief te hebben. De Koran vormt zodanig een TomTom voor het leven, het aardse leven, dat een test vormt om te bepalen hoe dichtbij Allah je mag parkeren in het hiernamaals.

Anders dan voor de monotheïsten is voor Hindoes het doel van het leven te ontsnappen aan karma en de ziel te verlossen door Nirwana te bereiken. Dit kan worden gedaan door élk leven, góéd te leven. Dit staat gelijk aan het herenigen van de ziel met Brahman, ook wel de universele ziel. Dit staat niet ver van het Taoïsme dat zegt dat de mens moet terugkeren naar het oorspronkelijke, ofwel de eenheid van het universum, door middel van zelf-cultivatie en zelfrealisatie.

Zelf ben ik van dezelfde mening als Einstein. Pantheïsme! Realiteit en God, goed en slecht, zwart en wit, jij en ik, het is allemaal hetzelfde. Alles is één, alles is nu, alles is…. Of we nu allemaal een brein in een vat zijn, vast zitten in een computer simulatie, leven in een universum of een multiversum, we komen allemaal voort uit hetzelfde sterrenstof en gaan er allemaal naar terug. We zijn allemaal deel van hetzelfde bewustzijn, maar we zien het allemaal anders, door de limiterende bril waar we de wereld door bekijken.

Zo zien we de wereld negatiever dan dat ze is. Ja, we hebben last van opwarming, plastic en Trump. Maar, inmiddels worden wereldwijd, onder andere, 90% van de meisjes geschoold, hebben 80% van de mensen water, is kindersterfte afgezwakt van 44% naar 4% en is extreme armoede in de afgelopen 200 jaar afgenomen van 85% naar 9%. De inzet die sommige mensen tonen levert dus wel degelijk resultaat.

Net als dat we de wereld negatiever zien, zien we de religies als verschillend. Maar de heilige geschriften zijn, net als dat alles één is, niet meer dan verschillende versies van hetzelfde verhaal.

God is net als Brahman oneindig en Allah is almachtig. De oneindigheid en almacht betekenen niets meer dan dat de goden alles omvatten, dat alles één is en dat we zelf god zijn. We zijn immers naar hun beeld geschapen.

Om in de hemel te komen moeten onze zonden vergeven zijn. Vergeef jezelf, vergeef de wereld. De originele zonde is het eten van de vrucht van de boom van kennis van goed en kwaad. Het opheffen van deze zonde is dan het loslaten van gescheidenheid en alles te leren zien als één geheel.

God heeft een plan voor ons allemaal. Afgeleid raken van dit plan staat volgens de Bijbel gelijk aan jezelf verliezen in seks, drugs, en elke andere aardse zonde. Niemand weet dus wat hun plan is omdat ze zich mee laten slepen door de wereld, door anderen en door hun gedachten. Wat is dan hetgeen waar we van afgeleid raken? Het plan van God, dat zijn we zelf. We zijn niet voor niets allemaal geboren met voorkeuren, kennis en aanleg voor soorten werk. Richt je niet naar buiten, maar naar binnen.

Richt je niet naar Mekka, maar leer jezelf kennen door te luisteren naar je intuïtie. Weid jezelf áán jezelf, aanbid jezelf, heb jezelf lief. Is dat niet jouw pad bewandelen? Is dat niet Nirwana op aarde? Is dat niet jezelf cultiveren? Is dat niet terugkeren naar de oorsprong? Is dat niet het beste voor alles en iedereen? Is dat niet, de zin van het leven?

De rede dat mijn lichaam zeven jaar geleden bleef staan en niet achter mijn ziel aan ging was een soort drang. Mijn aangeboren nieuwsgierigheid vertelde me dat ik de wereld nog wilde aanschouwen in al haar glorie en ik elke druppel ervaring wilde drinken. Wat ik me pas écht realiseerde toen ik deze speech schreef, was dat ik zelf ook van deze ervaring deel uitmaak.

Je hoeft niet te zoeken. Je bent er al, je bent al één, je bent al wie je moet zijn, waar je moet zijn.

Wat is de zin van het leven? Je bent zelf de zin van het leven.

Michel Briel
Bachelor Filosofie