Het debat over het Israel-Hamasconflict is gevaarlijk noch misdadig [English version below]

Wat ging vooraf?

In een blog gedateerd op 4 december jongstleden reageert Tilburg University PhD kandidate Aimen Taimur op een eerder blog van mij over een artikel van rechtswetenschapper en collega Michiel Bot over het Israel-Hamas conflict. In dat eerdere stuk van mij had ik in eerste instantie gebruik gemaakt van een vergelijking; ik stelde me zo voor dat op de burelen van het PR-bureau van Hamas met vergenoegd knikken werd gereageerd op het stuk van Bot. Bot bekritiseerde in zijn stuk Israel, maar gaf geen enkele blijk van een veroordeling van Hamas. Bovendien had Bot een academisch gesprek georganiseerd op de campus waarop alleen pro-Palestina-sprekers (als ik het mag zeggen) waren uitgenodigd en niemand van de “Israëlische kant”.

Ik betoogde dat ik vond dat Bot academisch steken had laten vallen door in zijn stuk en in het debat uitsluitend licht te laten schijnen op de Palestijnse kant van de zaak. Ik vond dat opmerkelijk want als je als wetenschapper onderzoek doet naar wat voor kwestie dan ook maar, dan verdiep je je in alle aspecten ervan en in zijn geval had Bot, zo betoogde ik, ook aandacht moeten schenken aan de vraag waarom Israël reageert zoals het land reageert. Dan krijgt de lezer het hele plaatje compleet, voor zover dat al mogelijk is in zo”n complexe materie als genoemd conflict.

Nadat ik het stuk online had gezet kreeg ik negatieve reacties over de Hamasvergelijking die ik had gemaakt en onder een zekere mate van protest heb ik het gewraakte gedeelte eruit gehaald -ironie was blijkbaar niet besteed aan sommige van mijn lezers- maar handhaafde ik mijn kritiek: ik vond en vind nog steeds dat Bot eenzijdig is en maar de helft van het verhaal vertelt. En dat blijft koren op de molen van Hamas.

Graag ga ik op de reactie van mevrouw Taimur in want ze richt zich in haar blog ook rechtstreeks tot mij. Ik reageer op diverse citaten uit haar stuk (in Nederlands vertaald; Engelse versie blog staat hier beneden).

“Gevaarlijke trend”

Citaat 1 “In het licht van de massale wreedheden die nog steeds worden begaan in de bezette Palestijnse gebieden, samen met het verlies van veel burgerlevens sinds 7 oktober, kan er binnen academische kringen een gevaarlijke trend worden waargenomen”.

Citaat 1 is haar eerste zin en ze maakt op de eerste plaats melding van de “massale wreedheden” in de Palestijnse gebieden en, althans zo interpreteer ik het, de genocidale acties van Hamas reduceert ze tot “het verlies van veel burgerlevens”. Hamas wordt niet genoemd als actor van evenzeer “massale wreedheden”. Dat past in de lijn van Bot die we eerder zagen. Daarnaast gebruikt mevrouw Taimur het woord “gevaarlijk” in relatie tot “academische kringen”. Zo wordt een scherpe toon gezet en ik ben benieuwd naar wat dan het gevaar in onze kringen is. Wellicht ligt het antwoord in het volgende citaat dat spreekt van misdadige praktijken:

Misdadige handelingen

Citaat 2: “Als we concluderen wat de historische, sociaal-juridische en politieke realiteit laat zien, is het misdadig als iemand zich afkeert van de waarheid en zich inzet voor de verspreiding van zijn bevindingen.”

In de tekst tussen citaten 1 en 2 wordt in mijn perceptie gezegd dat een academicus zich moet baseren op data die te verifiëren zijn en dat hij deze zo neutraal mogelijk moet benaderen. Dit is feitelijk wat ik in mijn eerste blog ook al aangaf, mevrouw Taimur conformeert zich blijkbaar aan mijn benadering en dat stemt mij uiteraard tevreden. Maar er zit een addertje onder het gras en dat is dat ze zegt dat het “misdadig is als iemand (ik neem aan de academicus) zich afkeert van de waarheid en zijn interpretatie ervan verspreidt”. Een vreemde uitspraak voor een jurist. Ik weet niet beter dan dat advocaten niet zozeer geïnteresseerd zijn in waarheidsvinding, maar meer in het vrijpleiten van cliënten ook al hebben ze de wet overtreden: welke advocaat heeft de meest overtuigende argumenten, en die stroken vaak totaal niet met “de waarheid”. Nog schokkender is het om te lezen dat mevrouw Taimur als academica veronderstelt dat er zoiets als een (één dus) waarheid is. Wij academici zijn zeker waarheidszoekers, maar als we hem menen gevonden te hebben, gaan we alweer vragen stellen en vaak moeten we die “waarheid” dan weer bijstellen. En… wie bepaalt dat iemand zich afkeert van de waarheid en een andere interpretatie volgt? Is dat soms een waarheidspolitie à la 1984 van George Orwell? Ik vind dit citaat ronduit bizar; net zoals mevrouw Taimur mijn blog bizar vond, zoals ze schreef.

Geen twee kanten

Citaat 3: “Als advocaat zijn onze denkvaardigheden verfijnd om alle perspectieven af te wegen en elk bewijsstuk dat we tegenkomen kritisch te evalueren. Als het om duidelijke schendingen van het internationaal recht gaat, zijn er geen twee kanten.”

Mevrouw Taimur vindt dat ze als jurist over “verfijnde denkvaardigheden” beschikt en dat ze dus “alle bewijsstukken” weegt. Mooi, zo zou ik zeggen. Maar, en nu komt het, als er schendingen zijn van internationale wetten dan zijn er blijkbaar geen twee kanten. Wel, mijn klomp breekt! Ik geloof best dat er unilaterale schendingen zijn van internationaal recht maar toch ook bilaterale, zeker in een conflict als dat tussen Israël en Hamas. Hamas heeft geen internationale wetten geschonden en Israël wel? Maak dat de kat wijs!

Wat vindt de IDF van de Ruiter?

Citaat 4: “In antwoord op De Ruiter vraag ik: wat als uw artikel door de IDF (Israel Defense Forces, JJdR) wordt gebruikt om de onevenredige moord op onschuldige Palestijnse kinderen te rechtvaardigen, omdat de IDF ook ten onrechte beweert dat zij geldige “motieven” heeft om civiele gebouwen te bombarderen?”

Deze zin triggerde uiteraard mijn aandacht. Zou mijn eerste blog inderdaad gelezen worden door de IDF en het zien als een legitimatie voor de manier waarop het de strijd voert in Gaza tegen Hamas en en passant veel slachtoffers maakt onder de Gazaanse bevolking? Ik interpreteer de vraag van mevrouw Taimur als een vraag naar mijn positie tegenover Israel. Wel, laat ik duidelijk zijn: ik veroordeel de Israëlische verdeel- en heers- en apartheidspolitiek die het al jaren voert op de Westbank en het afknijpen van de Gazastrook. Ik ben voor een tweestatenoplossing hoe ver weg dat perspectief ook lijkt op dit moment. Dat Israël allerlei internationale wetten schendt is mij evident, ook in dit conflict. Is het zo goed, mevrouw Taimur? En gaat u nu ook de genocidale acties van Hamas veroordelen? De moord op gewone mensen in hun dorpen? De verschrikkelijke seksuele vergrijpen tegen en verminkingen van vrouwen? Maar ook de misdaden tegen de eigen gewone mensen. Wel hele tunnelstelsels bouwen maar geen schuilkelders voor de eigen mensen. De strijd voeren vanuit Gaza in gebieden waar honderdduizenden mensen wonen. Hoofdkwartieren inrichten dichtbij of in bewoonde gebieden. Een Hamasleiding die in Qatar in luxe leeft. Hamas dat samenwerkt met een nog veel groter potentieel kwaad, dat Iran heet. Veroordeelt u dat graag in stellige bewoordingen en kom niet met een “ja maar-uitspraak” zoals zo mooi verwoord in dit opiniestuk in de Franse krant Le Monde: veel pro-Palestina-academici voegen vaak “maar” toe na het veroordelen van Hamas: “wat Hamas deed was verschrikkelijk maar….” en dan wijden ze fors uit op wat Israël allemaal verkeerd doet.

De ivoren toren

Mevrouw Taimur heeft het in haar blog ook over wetenschappers die in een ivoren toren zouden zitten en haar laatste zin luidt in datzelfde verband als volgt:

Citaat 5: “Onze taak als academici stopt niet alleen bij het “begrijpen van de samenleving”, het is waar het begint. Concluderend: een goede universiteit en een goede, ethische wetenschapper zijn niet degenen die in het midden staan, maar eerder degenen die opkomen voor mensenrechten en waardigheid, wat er ook gebeurt.”

Wat mevrouw Taimur niet weet, denk ik, is dat ik al decennialang allerlei debatten heb gevoerd in de pers en in de academische wereld, over islam, over moslims, over terrorisme, over Arabische cultuur en literatuur; maar ook over populisme en de gevaren van populisme voor moslims in Europa. Ik heb altijd op de gevaren gewezen van extremen van welke orde ook, en gepleit voor de middenweg. Ik ben niets en niemand uit de weg gegaan. Mevrouw Taimur kan niet weten dat ik in mijn activisme veel vijandige reacties heb opgeroepen bij zowel felle fundamentalistische moslims als hardline populisten. Dat ik bedreigingen heb ontvangen van beide groepen. Dat ik ongevraagd politiebescherming kreeg aangeboden en ook heb ontvangen. Als er iemand is die midden in de samenleving staat en probeert die te begrijpen en zich durft uit te spreken, dan ben ik het wel.

De Ruiter onveilig op de campus?

De termen “gevaarlijk” en “misdadig” zijn een academica als mevrouw Taimur onwaardig. In deze tijden waarin er studenten en docenten zijn die bij het minste of geringste roepen dat ze zich “onveilig” voelen zou ook ik de onveiligheidskaart kunnen spelen. Doordat mevrouw Taimur het woord misdadig gebruikt in combinatie met haar kritiek op mij zouden gekkies gestimuleerd kunnen worden mij iets aan te doen. Maar ik ben wel wat gewend en laat de dingen zoals ze zijn.

Een gewoon debat voeren

Wat we doen is namelijk niets anders dan een gewoon debat voeren, op het scherpst van de snede, zeker, maar toch een gewoon debat. Daar is niets gevaarlijks aan. Gevaar is er in Gaza en Israël, maar hier niet en er is niets misdadigs aan als iemand zich van “een waarheid” afkeert omdat dat laatste nu eenmaal schering en inslag is in de academische wereld. Tenslotte zou het ook mooi en zinvol zijn als collega Bot ook eens van zich liet horen. Ik zie ernaar uit.

The debate about the Israel-Hamas conflict is neither dangerous nor criminal

What is the case?

In a blog dated December 4, Tilburg University PhD candidate Aimen Taimur responds to an earlier blog of mine about an article by law scholar and colleague Michiel Bot about the Israel-Hamas conflict. In that earlier piece of mine I had initially used a comparison; I imagined that the offices of the Hamas PR agency would respond to Bot”s piece with satisfied nods. Bot criticized Israel in his piece but did not express any condemnation of Hamas. Moreover, Bot had organized an academic talk on campus to which only pro-Palestine speakers (if I may say so) were invited and no one from the “Israeli side”.

I argued that I thought Bot had failed academically by only shining a light on the Palestinian side of the matter in his piece and in the debate. I found that remarkable because when one, as a scientist, conducts research into any issue, one should delve into all aspects of it and in his case, I argued, Bot should also have paid attention to the question of why Israel reacts the way it does. Then the reader gets the complete picture, insofar as that is possible in such a complex matter as the conflict mentioned.

After I posted the piece online, I received negative reactions about the Hamas comparison I had made and, with some degree of protest, I edited out the offending part - irony was apparently lost on some of my readers - but maintained my criticism: I thought and still think that Bot is one-sided and only tells half the story. And that is only in favor of Hamas.

I would like to respond to Ms Taimur”s response because she also addresses me directly in her blog. I respond to several quotes from her piece.

Dangerous trend

Quote 1: “In light of the mass atrocities still being committed on the occupied Palestinian territories along with the loss of many civilian lives since the 7th of October, a dangerous trend can be observed within academic circles”.

Quote 1 is her first sentence and she primarily mentions the “mass atrocities” in the Palestinian territories and, at least as I interpret it, reduces Hamas”s genocidal actions to “the loss of many civilian lives.” Hamas is not mentioned as an actor of equally “mass atrocities”. That fits in with Bot”s line that we saw earlier. In addition, Ms Taimur uses the word “dangerous” in relation to “academic circles”. This sets a sharp tone and I am curious about what the danger is in our circles. Perhaps the answer lies in the following quote that speaks of criminal practices:

Criminal acts

Quote 2: “Upon concluding what the historical, socio-legal and political realities depict, it is criminal for one to turn away from the truth and rally for the dissemination of their findings”.

In my perception, the text between quotes 1 and 2 says that an academic must base himself on data that can be verified and that he must approach it as neutrally as possible. This is actually what I already indicated in my first blog, Mrs Taimur apparently conforms to my approach and that naturally makes me satisfied. But there is a catch and that is that she says that it is “criminal for someone (I assume the academic) to turn away from the truth and rally for the dissemination of someone”s findings”. A strange statement for a lawyer. I do not know better than that lawyers are not so much interested in finding the truth, but more in exonerating clients even though they have broken the law: which lawyer has the most convincing arguments, and all too often these are completely at odds with “the truth”. It is even more shocking to read that Ms Taimur, as an academic, assumes that there is such a thing as one (i.e. one) truth. We academics are certainly seekers of truth, but when we think we have found it, we start asking questions again and we often have to adjust that “truth” again. And… who decides that someone turns away from the truth and follows a different interpretation? Is that a truth police à la 1984 of George Orwell? I find this quote downright bizarre; just like Ms Taimur found my blog bizarre as she wrote.

No two sides

Quote 3: “Being a lawyer, our thinking skills are fine-tuned to weigh all perspectives and critically evaluate every piece of evidence that we encounter. When it comes to clear violations of international law, there are no two sides.”

Ms Taimur believes that as a lawyer she has “fine-tuned thinking skills” and that she therefore weighs “every piece of evidence”. Nice, I would say. But, and here”s the thing, when there are violations of international law there are apparently no two sides. Is that really the case? I do believe that there are unilateral violations of international law, but bilateral ones also take place, especially in a conflict like that between Israel and Hamas. Hamas has not violated international laws and Israel has? No one would consider that to be the case!

IDF and de Ruiter?

Quote 4: “In response to de Ruiter, I ask, what if your article is used by the IDF (Israel Defense Forces) to justify the disproportionate killing of innocent Palestinian children because the IDF also falsely argues that it has valid “motivations” to bomb civilian buildings?”

This sentence obviously triggered my attention. Would my first blog indeed be read by the IDF and see it as legitimation for the way it is waging the battle in Gaza against Hamas and causing many casualties among the Gazan population? I interpret Ms Taimur”s question as a question about my position towards Israel. Well, let me be clear: I condemn the Israeli divide and rule and apartheid policy that it has been pursuing for years in the West Bank and the pinching off of the Gaza Strip. I am in favor of a two-state solution, however remote that prospect may seem at the moment. It is evident to me that Israel violates all kinds of international laws, also in this conflict. Is it that good, Mrs. Taimur? And are you now also going to condemn the genocidal actions of Hamas? The murder of ordinary people in their villages? The terrible sexual crimes and mutilations of women? But also the crimes against their own ordinary people. They build entire tunnel systems, but no air raid shelters for their own people. Taking the fight from Gaza into areas where hundreds of thousands of people live. Establish headquarters close to or in populated areas. A Hamas leadership living in luxury in Qatar. Hamas working with an even greater potential evil called Iran. Please condemn this in strong terms and do not come up with a “yes, but” statement as so well expressed in this opinion piece in the French newspaper Le Monde: many pro-Palestine academics often add “but” after condemning Hamas: “what Hamas did was terrible but…” and then they elaborate on what Israel is doing wrong.

The ivory tower

Ms Taimur also talks in her blog about scientists sitting in an ivory tower and her last sentence in the same context reads as follows:

Quote 5: “Our job as academics does not stop with just “understanding society”, it is where it begins. In conclusion, a good university and a good, ethical scientist are not the ones that stand in the middle but rather the ones that stand for human rights and dignity, come what may.”

What Ms. Taimur does not know, I think, is that for decades I have had all kinds of debates in the press and in academia, about Islam, about Muslims, about terrorism, about Arab culture and literature; but also about populism and the dangers of populism for Muslims in Europe. I have always pointed out the dangers of extremes of any order, and advocated the middle of the road. I have not avoided anything or anyone in these debates. Ms Taimur cannot know that in my activism I have provoked many hostile reactions from both fierce fundamentalist Muslims and hardline populists. That I have received threats from both groups. That I was offered and received police protection unsolicited. If there is anyone who stands at the center of society and tries to understand it and dares to speak out, it is me.

De Ruiter unsafe on campus?

The terms “dangerous” and “criminal” are unworthy of an academic like Ms Taimur. In these times where there are students and teachers who say that they feel “unsafe” at the slightest thing, I too could play the insecurity card. Because Mrs Taimur uses the word criminal in combination with her criticism of me, crazy people could be encouraged to do something to me. But I am used to this kind of things and will therefore leave things as they are.

Having a normal debate

What we are doing is nothing more than having an ordinary debate, at the cutting edge, certainly, but an ordinary debate, nonetheless. There”s nothing dangerous about that. There is danger in Gaza and Israel, but not here and there is nothing criminal about someone turning away from “a truth” because the latter is commonplace in the academic world. Finally, it would also be nice and useful if colleague Bot also made himself heard. I look forward to that.